نوشتن،روح و روان آدمی رو به سوی حقیقت یه چیزی مثل کلام،می بره باعث میشه حقیقتهایی که روی صفحه میاری رو به عنوان یه سند قبول داشته باشی و طوری اونو حکاکی می کنی که موندگار میشه،حالا چه به شکل نثر باشه یا نظم.اصل اون چیزیه که قلم بوسه بر اون می زنه. صداقت کلام رسم حرفها و واژه ها با کمی اشاره البته به رسم خوبتر نوشتن سروده ها در نگاه خیره ی قلم آنچنان که با طراوت وجود بوسه بر صداقت کلام می زند.... بوی خاک و خاشاک کلام یا به قولی گرده افشانی بی منطق ما با طنین هایوهویی بی صدا در حصار چارچوبی بی امان نبض آتشین کلام را گرفت تا به جرم خط زدن یا سیاه کردن حواس در تلاطم نگاه خشم آه از حصار قالب سپید با اشارکی کنار می روی
نویسنده: مه سرخ سپهر |
پنج شنبه 86 آبان 24 ساعت 10:48 عصر
|
|
.:: آمار بازدید ::. |
نظرات دیگران نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|